మునుపటి నా మాట
Happy Indepence Day to YOU Dear Motherland చిన్ని శిశువు పేరు స్వతంత్రం. పుట్టినది 1947 ఆగస్ట్ 15 న– కన్నది భారత మాత. ఆ రోజుకీ ఈ రోజుకీ మధ్య అరవై పై చిలుకు ఏళ్లు దాటిపోయాయి. అయితే ఇంకా శిశువేమిటీ?. షష్టి పూర్తి చేసుకున్న వృద్ధ మాత కదా. పిచ్చిగానీ – భారతమాత ఒక దేవతా మూర్తి. ఈ శిశువూ అంతే. వీరికి వయసు పెరగదు,తరగదు. ఆ మాటకొస్తే ఒక్క భారత మాత అనే కాదు ఏ దేశమాత అయినా అంతే. వారి స్వతంత్రం కూడా నిత్య శిశువే. మన శిశువుని లాలించాలి.పాలించాలి. కాపాడాలి. లాలి పాడాలి. నవ్వితే ఎందుకు నవ్విందో అని అనుమానించకూడదు. ఆ నవ్వులో శృతి కలిపి ఆనందించాలి. ఏడిస్తే మాత్రం ఎందుకు ఏడ్చిందో తెలుసుకోవాలి. అందుకు పాటు పడాలి. పాట పాడాలి. కుప్పిగంతులు వెయ్యాలి. మంచి మాటలు వల్లె వేయించాలి. ఇదంతా నిరంతరం సాగాల్సిన ప్రక్రియ. మనం అలిసిపోయినప్పుడు మన పిల్లలు చూసుకుంటారు ఆ ఆలనా పాలనా. 4,32,000 సంవత్సరాలు కలి యుగానివి. అందులో అయిదువేల పై చిలుకు గడిచిపోయాయి. భారతంగా, భరత ఖండం గా ఎన్నో రూపాంతరాలు చెందినా తనకంటూ ఉన్న అనితర సాధ్యమైన సంస్కృతితో భారతమాత విశ్వంలో ఎప్పుడూ ముందుండేది. ఎక్కడినుంచి వచ్చిందో గాని ఒక గాలి దుమారం ‘దురాశ’ పేరుతో అడుగు పెట్టి ‘రాజ్య కాంక్ష’ అనే ప్రభంజనంలా ఎదిగి ‘పర పీడన’ అనే తుపాను లా బలపడి భారత మాతను ‘ఇండియా’ గా మలిచి మూడొందలకు పైగా ఏళ్లు భీబత్సం సృష్టించి చివరికి దాచేసుకున్న ‘స్వతంత్రం’ పేరు గల చిన్ని శిశువుని అప్ప చెప్పి తప్పుకుంది. ఆ నేపధ్యంలోనే రెండు ప్రపంచ యుద్ధాలు మానవత్వాన్ని మంట గలపడం కనులారా చూసింది మాత. ఎందరో మహానుభావులు ఫిరంగులకీ, తుపాకీ తూటాలకి, అమానుష చర్యలకీ బలి అయితేనే గాని తన ‘స్వతంత్ర’ శిశువు తిరిగి తనకు దక్కలేదు. ‘గతం నాస్తి’ అని ఆ చేదు గుర్తులు చెరిపేసుకున్నా, తన చిన్ని శిశువుతో సంబరపడుతున్నా అకారణంగా ఇరుగు పొరుగుల చేత దెబ్బలు తింది. అయినా ఓర్చుకుంది. లోకం పోకడ నేర్చుకుంది. తన ‘అస్థిత్వం’ తనకు రక్ష అనుకుంది. ప్రపంచం అంతా తన బాపు గురించి విని బాపురే అనుకుంటే చూస్తూ పొంగి పోయింది. ఇవాళ ప్రపంచం లో తన పాత్ర గొప్పదని తెలుసుకునీ గర్వ పడుతోంది.
0 Comments
|
Quick Linksపాటల కొలువు
అచ్చం అవే 'అచ్చు'లు చిరునవ్వులోని హాయి ఆహా ... ఆహహా Archives
December 2013
Categories
All
|